سن ای گوزلیم ، سن نه قدر سوگیلی جانسان
ظلــم ایلمـه قوی سویلمـه سینلـر جـان آلانسان
سولدورمــا او گـــول چهـــره نی آلدانمـــا رقیبــــه
اوز قدرینــــی بیلکــــی نـــه قدر ایمدی جوانسان
اغیـــاره اینانمـــــا گوزلیــــم قورخـــــورام اونـــدان
چـوخ سـاده سـن هر سـوز دئـینه تئز اینانارسان
گـولــدنــده ، چیچکـــدنده ، گونشــدنده گوزلسن
ســن بــاغ ملاحـــت یتیـــرن ، ســـــرو روان سان
گوربیـــر نـــه گوزلیـــکده یتیرمیـــش سنی طالــع
حســرت چکیـــر عالــم سنــه مشهـور جهانسان
"واحـــــد" ، بو قــدر سنده کی وار عشـق ومحبت
دنیـــا قوجالیـــب گئــتسه چتین سن قوجالارسان
بؤلوم لر: jaefari،
بؤلوم لر: jaefari،
بایرام یاراداندی
بایرام هر میلتین ائوز دوشونجه سیندن دوغولان گوندو
bayram yaradandi
bayam hər millətin öz düşüncəsindən doğulan gündü
بؤلوم لر: jaefari،
ağla boyanmiş karalar
gülümün solduyu tək qalan deyil
and içirəm .......
......yalan deyil
بؤلوم لر: jaefari،
Hasret Kokusu Geçmişte kalan hasretin,
Hala içimi ısıtıyor.
Gözlerinin,gözlerime bakışı,
Kalbimi derinden yakıyor.
İlk görüşte,
kalbimden aşağı sızan bir şey hissetim,
Acaba neydi,çok merak ettim.
Senin için ömrümü,hayatımı verdim.
Senin gidişini izlemek,
Can çekişen kelebeği,
İzlemek kadar zordu benim için,
Söyle,sen bana ne söz vermiştin.
Peşinden koşmakla geçti ömrüm,
Senin aşkın için,
Ben kendimi toprağa gömdüm.
Sen bırakıp gidince,
Közü sönmüş bir kömüre döndüm.
Seni sen olduğun için sevdim,
Seni,hep bekledim,
Göremeyince seni yakınımda,
بؤلوم لر: jaefari،
Ayrıl ırken
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Perde kapanıyor, film bitiyor işte,
O hiç bitmeyecek sandığımız...
Görüyorsun, konuşacak bir şeyimiz kalmadı.
Sadece bakışlarımızda hüzün.
İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz...
O ikiz kardeşi ölümün.
Anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz
Bu son buluşmamızdır seninle
Yeni bir hayata başlayacaksın artık
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anlıyorum artık o öpecek ellerini
Kulağına aşkı o fısıldayacak
İçinde bir pişmanlıktan başka
Benden eser kalmayacak.
Sigaranı söndür , kalkabiliriz
On adım sonra yollarımız ayrılmalı
Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.
Ümit Yaşar OĞUZCAN
بؤلوم لر: jaefari،
Aşk Mıydı O
Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta içimde o dev miydi
Etime bir alev değmişçesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine
Hani o yalnız benim olan gül, kırmızı
Gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe
Hani, o var olmalarımız öpüştükçe
O delice sürdürmeler yaşantımızı
Hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka
Sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek
Kudurmuş arzularla zamanı yenmek
Ve en kuytularda buluşmak korka korka
Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden
Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara
Varmak için o sevgiyle açılmış kollara
Apansız düşmek yükseklerden bir yerden
Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
Avunmak... Kırık dökük anılarla artık
Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de
Ümit Yaşar OĞUZCAN
بؤلوم لر: jaefari،